VEDA
sanki bir vedanın
arefesindeyim
çoktandır kapımı çalan
duymamış gibi
yaptığım
günü geçmiş
bir vedanın
arefesinde…
kapıyı açmadan
ayak sesinden
kapıya vuruşundan
çoktan anladığım
içeri almasam da
tak takları
kafamın içinde
dolanan
bir vedanın
çığlıkları kapımın
eşiğinde
ellerim kulaklarımı
sıkı sıkıya sarmış
ne fayda
zonkluyor beynim…
ses hiç kesilmiyor
tak tak tak
ne ısrarlı
bir veda bu
ne şımarık
ne arsız
ne iki yüzlü
bir veda…
bak yine
kapımda
git veda
git kapımdan git
senin bana bakacak
yüzüne
benim bakacak
yüzüm yok
git…
eyvallah